Europa gaat de volkshuisvesting in Nederland raken
Als eerder kondigde minister Dekker haar plannen aan om in de pas te gaan lopen met de Europese regelgeving. In de brief van van der Laan geeft de minister al een voorzetje om meer conform de regelgeving te gaan handelen, http://www.vrom.nl/pagina.html?id=41794.
Maar, als ik het goed begrijp, gaat de Europese regelgeving in zodra het is vastgesteld. Uitwerkingen van het kabinet daargelaten. Elke woning die behoort tot de sociale huurvoorraad en wordt toegewezen aan een niet-doelgroep huishoudens is tegen de Europese regelgeving en juridisch aanvechtbaar. zie ook http://www.akd.nl/nieuws/publicaties/Aanleiding_en_Achtergrond_Smallegange.pdf.
weblog
Maar ook de woonbond wordt wakker:
P E R S B E R I C H T
Van der Laan mag niet buigen voor Europa
Minister Eberhard van der Laan voor WWI wil de officiële doelgroep van de woningcorporaties beperken tot de laagste inkomens. Volgens de Nederlandse Woonbond heeft dat desastreuze gevolgen voor het Nederlandse volkshuisvestingsbeleid, zoals toename van de segregatie, het ontstaan van eenzijdige arme wijken en stigmatisering van corporatiehuurders. Vooral huurders en woningzoekenden met een bescheiden middeninkomen worden de dupe, omdat zij straks vrijwel geen toegang meer hebben tot betaalbare huurwoningen van corporaties. Van der Laan geeft hiermee toe aan de Europese Commissie (EC), die vindt dat corporaties uitsluitend werkzaam mogen zijn voor de 'sociaal en economisch zwakken'. De Woonbond vindt het onacceptabel dat de EC de reikwijdte en de doelstellingen van het Nederlandse woonbeleid bepaalt. De Woonbond roept de Tweede Kamer in een brandbrief op de doelgroep van corporaties uit te breiden met de bescheiden middeninkomens tot anderhalf keer modaal en ervoor te zorgen dat de minister zich daar namens de regering bij de EC hard voor maakt.
Geheel onverwacht doet de minister geen voorstellen om de doelgroep van woningcorporaties te verbreden. Daar bestaat in Nederland al lang overeenstemming over. In plaats daarvan is Van der Laan met de EC in onderhandeling over een model waarbij de doelgroep van corporaties beperkt blijft tot de laagste inkomens (tot ongeveer 21.000 euro bruto voor alleenstaanden en 28.500 euro voor meerpersoonshuishoudens). Maar liefst 80 procent van alle vrijkomende corporatiewoningen met een huur onder de liberalisatiegrens van 648 euro moet straks verplicht aan deze doelgroep worden toegewezen. Brussel wil namelijk niet dat de staatssteun aan corporaties ook ten goede komt van huurders die het economisch net iets beter gaat dan huurtoeslagontvangers. Niet alleen blijft de noodzakelijke verruiming van de doelgroep achterwege, met het Brusselse model is er zelfs een volstrekt ongewenste versmalling van de doelgroep aan de orde.
Een groot bezwaar tegen beperking van de doelgroep is dat de woningmarktpositie en keuzevrijheid van de bescheiden middeninkomens ernstig wordt ondermijnd. Naar schatting ongeveer 40 procent van alle corporatiewoningen (ca. 1 miljoen) wordt bewoond door deze secundaire doelgroep. Zij hebben straks vrijwel geen toegang meer tot een corporatiewoning, terwijl ze daar sterk van afhankelijk zijn. Tegen deze huishoudens met een inkomen tussen 1.500 en 2.000 euro netto per maand wordt in feite gezegd dat ze naar een geliberaliseerde woning moeten, waarmee ze al gauw op een netto huurquote (exclusief overige woonlasten) boven de 40 procent uitkomen. Dit terwijl hun positie op de woningmarkt nu al erg zwak is. Ze vallen tussen wal en schip, omdat zij geen aanspraak kunnen maken op huurtoeslag, omdat ze vaak te veel verdienen om in aanmerking te komen voor een corporatiewoning, maar te weinig voor een koophuis en omdat de (zeer kleine) geliberaliseerde huurmarkt onbetaalbaar en dus onbereikbaar is.
Van der Laan heeft goede voorstellen gedaan voor een breed werkterrein van corporaties, aangeduid als de brede zorg voor het wonen. Dus niet alleen het bouwen en exploiteren van goedkope huurwoningen, maar ook iets duurdere huurwoningen, 'sociale' koop en bijdragen aan de kwaliteit en leefbaarheid van buurten en wijken. Als corporaties tegelijkertijd echter worden gedwongen vrijwel uitsluitend te werken voor de laagste inkomens, komt er van deze brede zorg voor het wonen niks terecht.Een brede doelgroeporiëntatie van corporaties is noodzakelijk vanwege de belangrijke positieve effecten die dat heeft, zoals het tegengaan van segregatie, gevarieerde leefbare wijken en het voorkómen van stigmatisering van de corporatiesector en zijn huurders. Ook leidt het tot een stabielere woningmarkt met meer keuzevrijheid en een betere betaalbaarheid voor middengroepen. Wanneer we nu onder druk van Europa wel de kant op gaan van volkshuisvesting als vangnet voor de onderkant, zetten we de bijl aan de wortels van ons stelsel.
Amsterdam, 30 juni 2009V09.1029.DI
Maar, als ik het goed begrijp, gaat de Europese regelgeving in zodra het is vastgesteld. Uitwerkingen van het kabinet daargelaten. Elke woning die behoort tot de sociale huurvoorraad en wordt toegewezen aan een niet-doelgroep huishoudens is tegen de Europese regelgeving en juridisch aanvechtbaar. zie ook http://www.akd.nl/nieuws/publicaties/Aanleiding_en_Achtergrond_Smallegange.pdf.
weblog
Maar ook de woonbond wordt wakker:
P E R S B E R I C H T
Van der Laan mag niet buigen voor Europa
Minister Eberhard van der Laan voor WWI wil de officiële doelgroep van de woningcorporaties beperken tot de laagste inkomens. Volgens de Nederlandse Woonbond heeft dat desastreuze gevolgen voor het Nederlandse volkshuisvestingsbeleid, zoals toename van de segregatie, het ontstaan van eenzijdige arme wijken en stigmatisering van corporatiehuurders. Vooral huurders en woningzoekenden met een bescheiden middeninkomen worden de dupe, omdat zij straks vrijwel geen toegang meer hebben tot betaalbare huurwoningen van corporaties. Van der Laan geeft hiermee toe aan de Europese Commissie (EC), die vindt dat corporaties uitsluitend werkzaam mogen zijn voor de 'sociaal en economisch zwakken'. De Woonbond vindt het onacceptabel dat de EC de reikwijdte en de doelstellingen van het Nederlandse woonbeleid bepaalt. De Woonbond roept de Tweede Kamer in een brandbrief op de doelgroep van corporaties uit te breiden met de bescheiden middeninkomens tot anderhalf keer modaal en ervoor te zorgen dat de minister zich daar namens de regering bij de EC hard voor maakt.
Geheel onverwacht doet de minister geen voorstellen om de doelgroep van woningcorporaties te verbreden. Daar bestaat in Nederland al lang overeenstemming over. In plaats daarvan is Van der Laan met de EC in onderhandeling over een model waarbij de doelgroep van corporaties beperkt blijft tot de laagste inkomens (tot ongeveer 21.000 euro bruto voor alleenstaanden en 28.500 euro voor meerpersoonshuishoudens). Maar liefst 80 procent van alle vrijkomende corporatiewoningen met een huur onder de liberalisatiegrens van 648 euro moet straks verplicht aan deze doelgroep worden toegewezen. Brussel wil namelijk niet dat de staatssteun aan corporaties ook ten goede komt van huurders die het economisch net iets beter gaat dan huurtoeslagontvangers. Niet alleen blijft de noodzakelijke verruiming van de doelgroep achterwege, met het Brusselse model is er zelfs een volstrekt ongewenste versmalling van de doelgroep aan de orde.
Een groot bezwaar tegen beperking van de doelgroep is dat de woningmarktpositie en keuzevrijheid van de bescheiden middeninkomens ernstig wordt ondermijnd. Naar schatting ongeveer 40 procent van alle corporatiewoningen (ca. 1 miljoen) wordt bewoond door deze secundaire doelgroep. Zij hebben straks vrijwel geen toegang meer tot een corporatiewoning, terwijl ze daar sterk van afhankelijk zijn. Tegen deze huishoudens met een inkomen tussen 1.500 en 2.000 euro netto per maand wordt in feite gezegd dat ze naar een geliberaliseerde woning moeten, waarmee ze al gauw op een netto huurquote (exclusief overige woonlasten) boven de 40 procent uitkomen. Dit terwijl hun positie op de woningmarkt nu al erg zwak is. Ze vallen tussen wal en schip, omdat zij geen aanspraak kunnen maken op huurtoeslag, omdat ze vaak te veel verdienen om in aanmerking te komen voor een corporatiewoning, maar te weinig voor een koophuis en omdat de (zeer kleine) geliberaliseerde huurmarkt onbetaalbaar en dus onbereikbaar is.
Van der Laan heeft goede voorstellen gedaan voor een breed werkterrein van corporaties, aangeduid als de brede zorg voor het wonen. Dus niet alleen het bouwen en exploiteren van goedkope huurwoningen, maar ook iets duurdere huurwoningen, 'sociale' koop en bijdragen aan de kwaliteit en leefbaarheid van buurten en wijken. Als corporaties tegelijkertijd echter worden gedwongen vrijwel uitsluitend te werken voor de laagste inkomens, komt er van deze brede zorg voor het wonen niks terecht.Een brede doelgroeporiëntatie van corporaties is noodzakelijk vanwege de belangrijke positieve effecten die dat heeft, zoals het tegengaan van segregatie, gevarieerde leefbare wijken en het voorkómen van stigmatisering van de corporatiesector en zijn huurders. Ook leidt het tot een stabielere woningmarkt met meer keuzevrijheid en een betere betaalbaarheid voor middengroepen. Wanneer we nu onder druk van Europa wel de kant op gaan van volkshuisvesting als vangnet voor de onderkant, zetten we de bijl aan de wortels van ons stelsel.
Amsterdam, 30 juni 2009V09.1029.DI
Reacties
Een reactie posten